… als je een pimpelmeeskuikentje bent tenminste.
Net buiten wat ooit een WC raampje is geweest, maar nu in onze keuken terecht is gekomen, zit een nestkastje in de akebia. Lekker verstopt, maar voor ons goed te zien. Al jaren nestelen daar pimpelmeesjes in. En wij kunnen de bezigheden goed volgen
In de winter wordt er incidenteel in het kastje geschuild. In het voorjaar wordt het geïnspecteerd als nestgelegenheid, gelukkig wordt het elke keer weer goedgekeurd. Dus volgt dan het aanslepen van nestmateriaal. Ongetwijfeld worden er dan eitjes gelegd, maar daar merken we niet zo veel van. Dan volgt een poosje broeden. En dan barst het los en worden de kuikentjes gevoerd. Dat gaat van druk, naar drukker, naar heel erg drukst.
Om de activiteit te volgen heeft het nestkastje een sensortje bij de ingang. Elke keer als er iets door gaat, zegt een kastje (de “BAM”) in de keuken “boep” en houdt een administratie bij.
Een van de meesjes kijkt naar buiten en het rode lampje licht op: boep!
Als het voertijd is, worden allerlei beestje aangevoerd die uitblinken door veel pootjes te hebben.
En zo wordt er gevoerd. En gevoerd. En gevoerd. De ouders gaan er wel een beetje verfomfaaid uitzien. Maar de kleintjes worden groter en beginnen naar buiten te kijken.
En dan wordt het op een goede dag rustiger op de BAM. Het boep-boep neemt af en binnen een paar uur is de hele familie uitgevlogen.
