Twocats

Al jaren zien we op de nachtopnames uit “de jungle” marters. Vaak alleen, maar de laatste tijd vaker met z’n tweeën. Het is dan vooral apenkooi spelen op en over onze picknicktafel. Het zal vast allemaal oefenen zijn voor het echte leven. Wat nou precies de relatie is tussen de marters weten we ook niet. Partners? Ouder en kind? Broers en/of zussen? Leuk is het in ieder geval wel.

Lees verder “Nachtelijke apenkooi.”

Ook in 2023 waren er weer jonge reekalfjes. Ergens begin juni. Net zo snoezig als de lichting van vorige jaren. Deze keer wisselden ze tussen onze tuin en die van de buren “Beelden in Babberich“. Er werd flink heen en weer gelopen en gelukkig ook regelmatig voor de camera geposeerd.

Lees verder “Nieuwe lichting, net zo snoezig.”

By any other name would smell as sweet”
Romeo and Juliet, Act 2, scene 2.

De verzuchting van Julia over Romeo dat z’n naam het geluk in de weg staat geldt misschien ook wel voor de paardenbloem.

Om onbegrijpelijke reden zijn er altijd nog mensen die de paardenbloem niet mooi vinden. Weg er mee! Er zijn speciale spitvorken om ze uit het gazon te steken. En kijk nou eens hoe mooi. Zo smetteloos geel in het frisse groen. Ze zouden duur moeten zijn, dan zouden ze wel gewaardeerd worden.

Of misschien zit het inderdaad wel in de naam. In het Engels is het “dandelion”, waarin het Franse “dent de lion” ofwel “leeuwentand” nog terug te vinden is. Dat had ‘m misschien meer aanzien gegeven. Even checken. Spaans: “Diente de León”, niet slecht, best wel heroïsch. Deens: “mælkebøtte”. Hmm. Frans: “pissenlit”. Tja.

Ok, de paardenbloem dus. Geheel terecht is de laatste zondag van april Nationale Paardenbloemendag. Zet het in de agenda voor volgend jaar!

Paardenbloemen zijn altijd weer fantastisch in het voorjaar in onze tuin.

Lees verder ““What’s in a name? That which we call a rose.”

Elk jaar heeft z’n “hoera, daar zijn ze weer” momenten. Vaak markeren die de seizoenen, zoals de paddenstoelen die weer terugkomen. En hetzelfde geldt voor de dieren die we terug zien komen. Altijd leuk om te zien dat het goed gaat met de vertrouwde bewoners.

Lees verder “Hoe is het nu met …”

Snoeien moet met enige regelmaat. Wat en wanneer heeft zo z’n regels. “Snoei na de bloei”. “Het oude hout”. “De schurende takken”.

Maar er is vooral ook het gebruik van de struiken en hagen door de direct belanghebbenden om rekening mee te houden. Zoals een broedende merel. Nog maar even niet dus.

Lees verder “To snoei or not to snoei, that’s the question.”

De tuin wordt tegenwoordig regelmatig bezocht door reeën. In het donker zijn alle katten grauw, maar ook reeën zijn niet echt goed uit elkaar te houden. Rugnummers zou fijn zijn, maar ja, die hebben ze niet. De mannetjes hebben tenminste nog een gewei dat wat houvast geeft.

Lees verder “Rugnummers graag.”

… als je een pimpelmeeskuikentje bent tenminste.

Net buiten wat ooit een WC raampje is geweest, maar nu in onze keuken terecht is gekomen, zit een nestkastje in de akebia. Lekker verstopt, maar voor ons goed te zien. Al jaren nestelen daar pimpelmeesjes in. En wij kunnen de bezigheden goed volgen

Lees verder “Het heeft veel pootjes en is heel lekker…”

Al jaren komen er reeën in het wilde deel van onze tuin, de “jungle”. Maar in 2021 lag er op 29 mei opeens een echt klein kalfje opgerold op een beschut plekje! De eerste reflex is natuurlijk dat je ter plekke smelt van zoveel schattigheid. Nadat we onszelf weer opgeraapt hadden, hebben we de jungle ontruimd en tot verboden gebied verklaard voor een paar maanden. (Inclusief een berichtje voor achter ons perceel gelande vliegers van AVXCC dat ze niet door de jungle mochten lopen.)

Van vorige jaren wisten we wel dat dit een populaire plek is voor reeën om te rusten. We hadden daarom in de winter al een bewakingscamera neergezet om te volgen wat er allemaal gebeurde.

Lees verder “Eindelijk!”

Muns heeft een hobby: mollen kijken. Misschien is z’n intentie wel “mollen vangen”. Maar dat hebben we nog nooit meegemaakt. “Mollen kijken” op de manier van Muns is net zoiets als vissen. Een geduldzaak en uiterst rustgevend.

Lees verder “Een hobby is een mooi iets”

Ooit konden de mensen aan hun stekende litteken of hun pijnlijke knie voelen wat het weer in petto had. Aan de lengte van de schaduwen simpelweg zien hoe laat het – ongeveer – was. Aan nestelende vogels welke maand het was. Helaas doet mijn litteken het niet meer zo goed en ook die andere kunsten beheersen we niet. Maar we zijn wel geïnteresseerd in de natuur om ons heen en daarom hebben we voor die dingen hulpmiddelen. Sommige oud en andere modern.

Lees verder “Bij gebrek aan litteken.”